"Kronika Isengardu" w przeciwieństwie do innych ksiąg nie była zakurzona. Widać, ktoś cały czas ją użytkował, najprawdopodobniej, by uzupełnić jej puste strony. Na grubej skórzanej oprawie widniały insygnia Gildi Magów z Orthanku, a przy ostatniej zapisanej stronie była zakładka. Chcąc dowiedzieć się o przeszłości miasta magów, zacząłeś czytać..